Sleedoorn likeur

De sleedoorn is als fruit niet zo bekend. Dat komt vooral omdat de vruchten, die een beetje lijken op kleine pruimen, van zichzelf nogal bitter en wrang smaken. Pas na een nachtje vorst (of een paar dagen in de vriezer) zijn de vruchten enigszins eetbaar. Gelukkig kan je er heel lekkere, fris smakende jam mee maken. In de Angelsaksische landen worden de sleedoorns vooral gebruikt om er sloe gin mee te maken. Een likeur met de bessen van de sleedoornstruik als basis, en een alcoholhoudende drank als vloeistof. Dit proces heet macereren : De alcohol trekt de smaak en kleur uit de vruchten. Hiervoor is een alcoholpercentage van minstens 40% nodig. Om nog wat extra smaak te geven worden suiker en andere specerijen toegevoegd.

Het recept voor sloe gin of sleedoorn likeur:
benodigdheden
400 gr schone, rijpe sleedoornbessen
150 gr bruine suiker
3 a 4 gekneusde amandelen
1 fles gin (of wodka of inmaakjenever), 700 ml met alcoholpercentage van minstens 40%
Naar smaak 1 kaneelstokje, kruidnagel, 1 tl jeneverbessen.
Weckpot of brede fles met inhoud van 1 tot 1,5 liter.

Stop de bessen 2 dagen in de vriezer voor je ze gaat gebruiken. De wrange smaak gaat er dan af. Prik met een naald of vork gaatjes in de bessen. Doe ze in een weckpot of fles. Voeg de suiker (en eventuele andere kruiden) en de amandelen toe en giet de drank er over.

Zet de pot weg op een donkere plaats. Roer 1 x per week even om, zodat de suiker goed oplost. Laat een maand of 3 staan.

Zeef de bessen en andere ingrediënten uit de vloeistof, en giet de likeur daarna in een mooie fles. De bessen kan je wegdoen, of nog een keer gebruiken door ze met sherry te overgieten (ook in weckpot,  zonder suiker, ongeveer 12 weken laten staan).